1.06.2016 - 11.09.2016
Nyoman Gunarsa (ur. 1944) był jednym z pierwszych artystów w historii niepodległej Indonezji, którzy zdobyli szerokie uznanie międzynarodowe. Ukończył Instytut Sztuki Indonezyjskiej w Yogyakarcie, a w roku 1970 był współzałożycielem grupy artystycznej Sanggar Dewata Indonesia, która zgromadziła młodych malarzy poszukujących nowych koncepcji estetycznych, także płynących z sztuki europejskiej.
Nyoman Gunarsa w młodości inspirował się ekspresjonizmem, a zwłaszcza stylem obrazów najsłynniejszego wówczas malarza indonezyjskiego, Affandiego. Z czasem jego prace stawały się coraz silniej stylizowane i dekoracyjne, zmierzając niekiedy ku abstrakcji. Choć na przestrzeni lat jego styl ewoluował, to podstawą rysunków i obrazów niezmiennie pozostaje rytm kompozycji. Gunarsa mówiąc o swojej twórczości odwołuje się do świata muzyki – kreślenie wyrazistych linii porównuje do śpiewu, a kładzenie plam intensywnego koloru – do tańca. Taniec jest także bardzo częstym tematem przedstawień – najbardziej rozpoznawalny motyw jego twórczości to wdzięczne sylwetki balijskich tancerek. Artysta chętnie czerpie z tradycyjnej kultury, rytuałów i życia codziennego Balijczyków, dlatego na obrazach zobaczymy procesje kremacyjne, czy walki kogutów. Inspirowała go także przyroda, a szczególnie podwodny świat, niezwykle bogaty wokół wysp Indonezji.
Prezentowane na wystawie prace pochodzą z kolekcji zgromadzonej w latach 60. XX w. przez założyciela Muzeum Andrzeja Wawrzyniaka, który przyjaźnił się wówczas z Nyomanem Gunarsą i wspierał początkującego artystę.
kurator:
kustosz Magdalena Ginter-Frołow
