WODA W KULTURZE INDII I NEPALU



Środa, 29.02
Galeria Azjatycka, Freta 5, Warszawa Wstęp Wolny
WODA W KULTURZE INDII I NEPALU
prezentacja wyników badań terenowych Pauliny Pochrybniak i Asi Czarneckiej, studentek Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW, realizujących projekt w Indiach i Nepalu.
Organizacja Tomasz Madej (MAiP) http://kompaspodroznika.blogspot.com/;





CAŁKIEM BLISKI WSCHÓD

Zapraszamy na spotkanie ze STANISŁAWEM GULIŃSKIM, arabistą i turkologiem, autorem książki "CAŁKIEM BLISKI WSCHÓD" oraz znawcą historii, polityki i kultury tego regionu. Spotkanie poświęcone tematyce bliskowschodniej, połączone z promocją książki.

Spotkanie odbędzie się we wtorek 28 lutego, o godz. 18.00 w Galerii Azjatycka (Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie) przy ul. Freta 5 w Warszawie.

Wstęp wolny.

Organizator: Karolina Krzywicka (karolinakrzywicka@wp.pl)

FENOMENALNY CHIŃSKI SMOK



Poniedz, 27 II, g. 18, Galeria Azjatycka, Freta 5
FENOMENALNY CHIŃSKI SMOK – spotkanie z Izabelą Zalewska-Kantek, artystką praktykująca malarstwo tuszowe, ktora opowie o motywie smoka w sztuce chinskiej i zaprezentuje malowanie tuszem na papierze ryżowym i jedwabiu; www.resisbelica.com; prow. kustosz MG, w cyklu "Chiny – Kraina Zielonego Smoka". Wstęp Wolny, Zapraszamy

PAMIĄTKA Z PODRÓŻY NA WSCHÓD


PAMIĄTKA Z PODRÓŻY NA WSCHÓD

25 lutego – 10czerwca 2012
Galeria Azjatycka, Freta 5, Warszawa
Kontakt 22 635 28 11

Wystawa, na którą tym razem Państwa zapraszamy, jest inna niż te, do których na ogół przywykliśmy – my i nasza publiczność. Trochę to wystawa, a trochę happening, odwołujący się do osobistych wspomnień i emocji.

Punktem wyjścia były rozmaite „pamiątki z”, jakie kryją się w magazynach wielu muzeów świata. Trafiają do zbiorów jako dary, nierzadko z dobrodziejstwem inwentarza większych kolekcji, często też ofiarowane z głębokim przekonaniem o ich wartości, jaką miały dla swoich pierwszych właścicieli. Wątpliwa estetyka oraz komercyjny charakter tych przedmiotów, które przede wszystkim miały schlebiać gustom i wyobrażeniom turystów, sprawiają, że muzealnicy poszukujący obiektów mocno osadzonych w lokalnej kulturze – tzw. autentyków – długo patrzyli na nie niechętnym okiem. Były spuścizną nieco kłopotliwą, nierzadko wstydliwą i skrywaną przed publicznością. Kiedy jednak przyjrzeć się im bliżej, spoza kontrowersyjnej co najmniej estetyki wyłania się specyficzny obraz dalekich krajów, stworzony zarazem przez i dla tych, którzy je przywozili – zbudowany ze wspomnień i wyobrażeń, marzeń i oczekiwań. Od pewnego czasu te świadectwa międzykulturowych spotkań i wzajemnych nieporozumień również wkraczają w pole zainteresowań badaczy.


Z drugiej strony, niemal każdy z nas przechowuje w domu swoje własne pamiątki z podróży, bliższych czy dalszych. Brzydkie i ładne, banalne i wartościowe – wszystkie odgrywają ważną rolę w życiu swoich właścicieli dzięki emocjom i historiom, jakie przywołują. Zaprosiliśmy więc do współpracy grupę współczesnych podróżników, którzy użyczyli nam nie tylko przedmiotów ze swoich kolekcji, ale i towarzyszących im opowieści. Rezultatem tego eksperymentu jest zbiór, który nas samych po części zaskoczył, po części oczarował, a także i wzruszył. Mamy nadzieję, że również w naszych widzach wzbudzi żywe uczucia. Zapraszamy wszystkich we wspólną podróż na Wschód, po pamiątki i wspomnienia.

Komisarze wystawy: Joanna Wasilewska, Tomasz Madej



BIŻUTERIA ETNICZNA AFGANISTANU
ze zbiorów Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie

20 czerwca – 15 października 2012
Galeria Azjatycka, Freta 5, Warszawa

Wystawa ukazuje bogaty i reprezentatywny zbiór biżuterii etnicznej Afganistanu. Jego punktem wyjścia była kolekcja zgromadzona przez Andrzeja Wawrzyniaka, twórcę i dyrektora Muzeum Azji i Pacyfiku, a następnie wzbogacona o liczne obiekty pozyskane przez darczyńców. Biżuteria ta, wykonywana przede wszystkim dla kobiet ze srebra lub białego metalu, wyróżnia się wielką dekoracyjnością i ornamentyką opartą na rozmieszczonych symetrycznie motywach geometrycznych i roślinnych.
Dominującą grupę w kolekcji biżuterii afgańskiej stanowią ozdoby etniczne grup koczowniczych zwanych kuczi, z charakterystycznymi ozdobami czołowymi i naszyjnikami o masywnych i zróżnicowanych formach. Są one bardzo bogato zdobione wielobarwnymi paciorkami, sztrasami i szkłami na kolorowych podkładach oraz niezliczonymi przywieszkami z łańcuszków i monet.  Tradycyjna biżuteria poza swoją nadrzędną funkcją zdobniczą, określała status kobiety, jej pozycję w społeczności, a niejednokrotnie pełniła rolę ochronną przed „złym okiem”.
 Do unikatowych obiektów należą naszyjniki w formie sztywnej, ciężkiej obręczy z turkusami i lazurytami, charakterystyczne dla nielicznych i żyjących w oddalonych regionach kraju ludów dardyjskich: Nuristańczyków i Kalaszów, a także zróżnicowane formy kolczyków i ozdób skroniowych oraz bransolet.
Oddzielną grupę ozdób popularnych w Afganistanie stanowią rozpowszechnione także na innych obszarach muzułmańskiego świata amuletnice – w formie cylindrycznych, prostokątnych lub trójkątnych pojemniczków, zawierających zwitki z wersetami z Koranu, owinięte kawałkiem woskowanego płótna, które miały chronić właścicielki przed urokiem, chorobą i wszelkim złem.
Na wystawie prezentowane są także dekoracyjne nakrycia głowy różnych grup etnicznych zamieszkujących Afganistan: Pasztunów, Hazarów i Turkmenów, w tym powszechnie noszone do dziś, malownicze czapeczki koloh, niemal całkowicie pokryte użytymi wtórnie elementami biżuterii, paciorkami i monetami.
 Uzupełnieniem ekspozycji jest kilka strojów kobiecych, z jakimi noszona jest eksponowana biżuteria.

Wystawie towarzyszyć będą liczne imprezy popularyzujące kulturę i sztukę Afganistanu, w tym prelekcje, prezentacje slajdów oraz pokazy tradycyjnych tańców afgańskich.

Komisarz wystawy: Karolina Krzywicka
(karolinakrzywicka@wp.pl)

UŚMIECH AZJI.
Fotografie Sylwii Malon-Schulze
Wstęp wolny


Od 1 czerwca do 2 lipca 2012
Traffic Club,  ul. Bracka 25, Warszaw

Uśmiech to najprostsza droga do serca, niezależnie od miejsca na ziemi i języka jakim się posługujemy. To również najlepszy sposób porozumienia z dziećmi, które wszędzie na świecie żywiołowo i emocjonalnie reagują na przyjazny kontakt.
Sylwia Malon-Schulze spędziła 5 lat w Państwie Środka, utrwalając na zdjęciach ulotne chwile z życia dzieci. W kraju, gdzie tradycja łączy się w zawrotnym tempie z nowoczesnością, właśnie dzieci do perfekcji opanowały sztukę cieszenia się prostymi sprawami, są zawsze ciekawe świata i nowych twarzy. Ich życie ma różne odcienie - na zdjęciach zobaczymy dzieci z biednych i bogatych rodzin, pochodzące z dominującej grupy Chińczyków Han i z wielu barwnych mniejszości narodowych, z wielkich miast i
odległych prowincji. Ta migawka z uśmiechniętych Chin jest naszą azjatycką propozycją na Dzień Dziecka.

www.sylwiamalon.com
http://skosnookiepozdrowienia.blox.pl

Organizacja: Karolina Krzywicka karolinakrzywicka@wp.pl)

FINISAŻ WYSTAWY

Już w najbliższy poniedziałek zapraszamy na FINISAŻ WYSTAWY "MINANGKABAU. KULTURA I SZTUKA SUMATRY" po której oprowadzą Maria Szymańska-Ilnata i Tomasz Madej. Z okazji końca miesiąca indonezyjskiego odbędzie się kwiz z wiedzy dotyczącej Indonezji. Nagrody ufundowała Ambasada Republiki Indonezji w Warszawie - patron honorowy wystawy. Zapraszamy na godzinę 18.00. Miejsce: Galeria Azjatyka, Freta 5, Warszawa






ŚRI JANTRA

Niedziela, 12.02, 16.00
Galeria Azjatycka, Freta 5, Warszawa

TANTRYCZNA JOGA ŚRI WIDJI - ŚRI JANTRA - wykład w Klubie Jogi dr. Tomasza Rucińskiego z autorskiego cyklu Jogi indyjskie. Wstęp 15 zł

CHIŃSKI ROK WODNEGO SMOKA

Sobota, 11.02 g.18.00
Galeria Azjatycka, Freta 5, Warszawa
Wstęp Wolny

CHIŃSKI ROK WODNEGO SMOKA - spotkanie z astrologiem Margot Graham; www.margotgra.com.pl, www.astrolog.org.pl



WAYANG MŁODYCH ARTYSTÓW

Czwartek, 9.02 g.18.00
Galeria Azjatcyka, Freta 5, Warszawa

WAYANG MŁODYCH ARTYSTÓW - spotkanie z Marianną Lis (Instytut Sztuki PAN) z autorskiego cyklu Wayang współczesny, poświęcone nowatorskim, indywidualnym rozwiązaniom artystycznym w indonezyjskim teatrze cieni i dialogowi tradycji z nowoczesnością

Wayang Pasir

Spotkanie dotyczyć będzie nowych, powstałych w ciągu ostatnich kilku lat, form wayangu. Zastanowimy się na ile są one próbą buntu, a na ile twórczym połączeniem tradycji z nowoczesnością.
Jedną z najstarszych form tradycyjnego teatru indonezyjskiego jest wayang beber – teatr malowany na papierowych zwojach. W 2004 roku w Surakarcie, powstał nowy rodzaj wayang beber – Wayang Beber Kota. Zamiast silnie stylizowanych, podobnych do dwuwymiarowych lalek wayang kulit postaci, płótna wypełniają schematyczne obrazy fabryk i innych budynków przemysłowych, samochodów i współcześnie ubranych bohaterów. Nie opowiadają już o mitycznych dziejach wyspy, ale o dziejących się tu i teraz konfliktach o wodę czy o zachowanie tradycyjnych miejsc handlu. Najważniejszym tematem pozostają kwestie zmian społecznych i kulturowych zachodzących w Indonezji.

Wayang Beber Kota
Wayang Wuto powstały w 2011 roku jest wynikiem współpracy jawajsko-włoskiej. Wuto w języku jawajskim oznacza ślepy. Artyści nie zrezygnowali z użycia tradycyjnych lalek wayang kulit, ale symbolicznie zawiązali im oczy by pokazać ślepotę indonezyjskiego społeczeństwa na korupcję władzy. Oprócz lalek w spektaklu wykorzystano również projekcje. Cienie poddane komputerowej obróbce, zniekształcone i przetworzone miały na celu podkreślenie kwestionowania tradycyjnej jawajskiej moralności, ślepej na nadużycia i korupcję rządzących. Młodzi artyści zasygnalizowali tym samym kolejne zmiany zachodzące w demokratyzującej się Indonezji – zmianę sposobu myślenia o wartościach moralnych kierujących społeczeństwem.
Wayang Tavip

Wayang Tavip jest wynikiem współpracy dalanga Tavipa Lampunga i jednego z najbardziej wpływowych teatrów współczesnych w Indonezji, Teater Koma z Jakarty. W powstałym spektaklu obok siebie występują lalki i aktorzy, zaś specjalnie skonstruowana scena i oświetlenie mają wywołać efekty wizualne częściej niż w teatrze spotykane w kinie.
W spektaklach Wayang Pasir (co dosłownie oznacza wayang z piasku) dalang Fauzan Ja'far za całą scenę ma stół z podświetlanym przezroczystym blatem i zamontowaną nad nim kamerę, z której obraz wyświetlany jest na znajdującym się za nim ekranie. Stół pokryty jest równą warstwą piasku, z którego powstaje spektakl, a jedynymi rekwizytami dalanga są kawałki plastiku, którymi czasem posługuje się w czasie przedstawień. Jego intencją było znalezienie nowego środka wizualnego dla wayangu, który pomógłby wydobyć zapomniane wartości filozoficzne z opowiadanych lakonów.






TURKMENISTAN W OBIEKTYWIE ARCHEOLOGA


Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie zaprasza na "TURKMENISTAN W OBIEKTYWIE ARCHEOLOGA" - spotkanie z Wojtkiem Ejsmondem ze Studenckiego Koła Naukowego Starożytnego Bliskiego i Środkowego Wschodu „Szarkun” Uniwersytetu Warszawskiego.

Spotkanie będzie poświęcone prezentacji zdjęć i relacji z badań archeologicznych w Turkmenistanie i odbędzie się w ramach cyklu "Współczesna Azja Centralna".

Środa, 8.02 g.18.00Galeria Azjatycka Muzeum Azji i Pacyfiku
ul. Freta 5, Warszawa

Wstęp wolny.

Organizator: Karolina Krzywicka (karolinakrzywicka@wp.pl)

MIRAŻ. POBYT W AZJI JAKO STYL ŻYCIA

Wtorek, 7.02 g.18.00
Galeria Azjatycka, Freta 5, Warszawa
Wstęp Wolny

MIRAŻ. POBYT W AZJI JAKO STYL ŻYCIA - spotkanie z reporterem "Tygodnika Powszechnego" Andrzejem Mellerem, który opowie o swych podróżach po Azji, pobytach na wojnach i własnych książkach.

Marcin Meller jest dziennikarzem-reportażystą, specjalizuje się w tematyce blisko- i środkowowschodniej. Stale współpracuje z "Tygodnikiem Powszechnym". W 2008 r. był korespondentem "TP" podczas wojny w Gruzji.






Miraż. Trzy lata w Azji
Pasjonujący zapis trzyletnich wojaży po Azji Andrzeja Mellera, największego włóczykija ze znanej familii. Od Gruzji po Sumatrę przez Iran, Afganistan, Pakistan, Indie, Sri Lankę, Wietnam, Laos, Tajlandię. Autor zapuszcza się w miejsca tak niebezpieczne, że CIA posłałaby tam jedynie samolot zwiadowczy i to bezzałogowy. To nie znaczy, że to zbiór reportaży wyłącznie wojennych. Oprócz historii tragicznych znajdziemy w nim wiele sytuacji przekomicznych albo po prostu fascynujących, jak ta gdy autor uczy się latać paralotnią w Himalajach. Zakrawa na cud, że w trakcie całej wyprawy tylko raz złamano mu nos i to w bezpiecznym, sielskim Wietnamie. Ale cóż, taka jest dola reportera...

źródło: http://www.thefacto.pl

BAHASA INDONESIA


Poniedziałek, 6.02.g.18.00

BAHASA INDONESIA - lekcja pokazowa języka indonezyjskiego, którą poprowadzi Maria Szymańska-Ilnata, była stypendystka rządu Republiki Indonezji. Cykl Języki Orientu.


Miejsce: Galeria Azjatycka, Freta 5, Warszawa



FESTIWAL LAMPIONÓW


Niedziela, 5.02, godz. 16.00 FESTIWAL LAMPIONÓW - kulminacja obchodów lunarnego Nowego Roku Wodnego Smoka w tradycji chińskiej, połączona z puszczaniem tradycyjnej latarni w niebo. Spotkanie z udziałem Sylwii Ting Lee ze Szkoły Języka Chińskiego HAO PENG YOU z Warszawy; www.szkolachinskiego.eu

Miejsce: Galeria Azjatycka, Freta 5, Warszawa
Wstęp Wolny

KOMUNIKACJA W ODMIENNYCH KULTURACH

Sobota, 4.02 CZYM RÓŻNI SIĘ KOMUNIKACJA W ODMIENNYCH KULTURACH? - wykład trenerki międzykulturowej Moniki Hamara z Ambasady Kultur, na temat komunikacji między przedstawicielami różnych ras i narodowości, strona internetowa: http://www.ambasadakultur.pl/

Wykład rozpocznie się o godz. 18.00, Wstęp Wolny
Miejsce: Galeria Azjatycka, Freta 5, Warszawa

PORADNIK PODRÓŻNIKA - INDONEZJA

Czwartek (2.02) godz. 18.00, Wstęp Wolny


PORADNIK PODRÓŻNIKA - INDONEZJA - praktyczne porady o przygotowaniu do wyjazdu i podróżowaniu. Prowadzi Maria Szymańska-Ilnata z autorskiego cyklu Poradnik Podróżnika. Zapraszamy do galerii azjatyckiej. Freta 5.